"بیمه تامین اجتماعی دارم پس نیازی به بیمه عمر ندارم. "
متاسفانه اکثریت نمایندگان فروش بیمه های زندگی در پاسخ به این اعتراض مشتری به سرعت به انکار و بدگویی از بیمه تامین اجتماعی می پردازند که این امر میتواند کل فرهنگ بیمه را در ذهن مشتری زیر سوال برده و او را به این امر بدبین سازد. لذا توصیه اکید بنده مراعات فرهنگ بیمه ای در حضور مشتری است و نباید آن را با فرهنگ مقایسه اشتباه گرفت.
لذا بهتر است به مشتری بابت اینکه خود را قبلا تحت حمایت و چتر بیمه ای درآورده است تبریک گفت و او را تحسین کرد و به او گوشزد کرد که بیمه های زندگی در راستای تکمیل کردن نواقص بیمه تامین اجتماعی پا به عرصه گذاشته است و بدیهی است که شخصی که قبلا بابت انتخاب یک بیمه از طرف شما مورد تحسین قرار گرفته است قطعا خواهد کوشید تا برای رفع نواقص چتر حمایتی خود به خرید بیمه عمر نیز مبادرت ورزد.
اما در مبحث مقایسه دو بیمه تامین اجتماعی و بیمه های زندگی می توان به آیتم های زیر اشاره نمود:
-تمرکز بیمه ی تامین اجتماعی بیشتر روی مسائل درمانی است کما اینکه این سازمان در حدود هفتاد درصد حق بیمه ها را بابت هزینه های درمانی مصروف کرده و تنها در حدود سی درصد بابت تامین مستمری مصروف میشود.
-سود متعلقه به صندوق های تامین اجتماعی در هیات مستمری پرداختی در مقایسه با کل حق بیمه پرداختی اشخاص در کل مدت قرارداد در حدود 1/5 تا 2 درصد است که آن تحت قانون پرداخت بازنشستگان مشخص و تعدیل میشود اما بیمه های زندگی از سود تضمینی معادل آیین نامه 68 و نیز سود مشارکت در منافع برخوردارند.
-بیمه های زندگی هزینه های کلان و خانمان برانداز شخص را به گونه ای تحت پوشش قرار میدهند که خود فرد یا بازماندگان قابلیت روی پای خود ماندن را داشته باشند که بیمه تامین اجتماعی کمتر در این مبحث دخالتی دارد.
-بیمه های عمر انعطاف پذیر بوده و ارکان آن قابلیت تغییر و تعدیل متناسب با شرایط مشتری در هر زمان را دارند اما تامین اجتماعی تغییر ناپذیر و فرمایشی است.
-بیمه های زندگی قابلیت کاهش، افزایش و تعدیل مبلغ حق بیمه و نیز قابلیت بازخریدی را دارند اما بیمه تامین اجتماعی با شرایط یکسان تنها در پایان مدت قرارداد قابل استفاده است و چنانچه زمان مناسب سپری نشده و پرداخت متوقف شود تمامی پرداختی بی ثمر خواهد بود.
-بیمه تامین اجتماعی قابلیت دسترسی به موجودی بیمه نامه را تا پایان مدت قرارداد ندارد اما در بیمه عمر و تامین آتیه پاسارگاد میتوان بعد از شش ماه از شروع بیمه نامه تا پایان همواره به 90 درصد موجودی خود تحت عنوان وام دسترسی داشت.
-پرداختی های بخش درمان بیمه تامین اجتماعی شامل فرانشیز ( سهم بیمار ) میباشد و گاها بسیاری از هزینه ها تحت سبد این بیمه قرار نمی‌گیرند ولی پرداختی های تعهد شده توسط بیمه های زندگی متحمل فرانشیز نبوده و تماما تا سقف تعهد شده قابل پرداخت میباشند.
-مهمترین و متمایز ترین تفاوت این دو در نحوه پرداخت صندوق نهایی است، بطوریکه بیمه تامین اجتماعی صندوق نهایی را تنها بصورت مشروط و در قالب مستمری پرداخت میکند ولی بیمه های زندگی صندوق اندوخته نهایی را بصورت غیر مشروط اولا تمام کمال طی یک فقره چک به شخص پرداخت مینماید و چنانچه خود فرد تمایل داشته باشد مطابق با سود روز بصورت مستمری پرداخت مینماید که در این حالت نیز مجددا اصل صندوق بعد از مدت مستمری قابل دریافت است(مانند قراردادهای بانکی).
متاسفانه اکثریت نمایندگان فروش بیمه های زندگی در پاسخ به این اعتراض مشتری به سرعت به انکار و بدگویی از بیمه تامین اجتماعی می پردازند که این امر میتواند کل فرهنگ بیمه را در ذهن مشتری زیر سوال برده و او را به این امر بدبین سازد. لذا توصیه اکید بنده مراعات فرهنگ بیمه ای در حضور مشتری است و نباید آن را با فرهنگ مقایسه اشتباه گرفت.
لذا بهتر است به مشتری بابت اینکه خود را قبلا تحت حمایت و چتر بیمه ای درآورده است تبریک گفت و او را تحسین کرد و به او گوشزد کرد که بیمه های زندگی در راستای تکمیل کردن نواقص بیمه تامین اجتماعی پا به عرصه گذاشته است و بدیهی است که شخصی که قبلا بابت انتخاب یک بیمه از طرف شما مورد تحسین قرار گرفته است قطعا خواهد کوشید تا برای رفع نواقص چتر حمایتی خود به خرید بیمه عمر نیز مبادرت ورزد.
اما در مبحث مقایسه دو بیمه تامین اجتماعی و بیمه های زندگی می توان به آیتم های زیر اشاره نمود:
-تمرکز بیمه ی تامین اجتماعی بیشتر روی مسائل درمانی است کما اینکه این سازمان در حدود هفتاد درصد حق بیمه ها را بابت هزینه های درمانی مصروف کرده و تنها در حدود سی درصد بابت تامین مستمری مصروف میشود.
-سود متعلقه به صندوق های تامین اجتماعی در هیات مستمری پرداختی در مقایسه با کل حق بیمه پرداختی اشخاص در کل مدت قرارداد در حدود 1/5 تا 2 درصد است که آن تحت قانون پرداخت بازنشستگان مشخص و تعدیل میشود اما بیمه های زندگی از سود تضمینی معادل آیین نامه 68 و نیز سود مشارکت در منافع برخوردارند.
-بیمه های زندگی هزینه های کلان و خانمان برانداز شخص را به گونه ای تحت پوشش قرار میدهند که خود فرد یا بازماندگان قابلیت روی پای خود ماندن را داشته باشند که بیمه تامین اجتماعی کمتر در این مبحث دخالتی دارد.
-بیمه های عمر انعطاف پذیر بوده و ارکان آن قابلیت تغییر و تعدیل متناسب با شرایط مشتری در هر زمان را دارند اما تامین اجتماعی تغییر ناپذیر و فرمایشی است.
-بیمه های زندگی قابلیت کاهش، افزایش و تعدیل مبلغ حق بیمه و نیز قابلیت بازخریدی را دارند اما بیمه تامین اجتماعی با شرایط یکسان تنها در پایان مدت قرارداد قابل استفاده است و چنانچه زمان مناسب سپری نشده و پرداخت متوقف شود تمامی پرداختی بی ثمر خواهد بود.
-بیمه تامین اجتماعی قابلیت دسترسی به موجودی بیمه نامه را تا پایان مدت قرارداد ندارد اما در بیمه عمر و تامین آتیه پاسارگاد میتوان بعد از شش ماه از شروع بیمه نامه تا پایان همواره به 90 درصد موجودی خود تحت عنوان وام دسترسی داشت.
-پرداختی های بخش درمان بیمه تامین اجتماعی شامل فرانشیز ( سهم بیمار ) میباشد و گاها بسیاری از هزینه ها تحت سبد این بیمه قرار نمی‌گیرند ولی پرداختی های تعهد شده توسط بیمه های زندگی متحمل فرانشیز نبوده و تماما تا سقف تعهد شده قابل پرداخت میباشند.
-مهمترین و متمایز ترین تفاوت این دو در نحوه پرداخت صندوق نهایی است، بطوریکه بیمه تامین اجتماعی صندوق نهایی را تنها بصورت مشروط و در قالب مستمری پرداخت میکند ولی بیمه های زندگی صندوق اندوخته نهایی را بصورت غیر مشروط اولا تمام کمال طی یک فقره چک به شخص پرداخت مینماید و چنانچه خود فرد تمایل داشته باشد مطابق با سود روز بصورت مستمری پرداخت مینماید که در این حالت نیز مجددا اصل صندوق بعد از مدت مستمری قابل دریافت است(مانند قراردادهای بانکی).
